Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πρώτα τις κοινές ασθένειες συχνά ρωτούν: αρθρίτιδα και αρθρίωση - ποια είναι η διαφορά. Αυτές οι παθολογίες έχουν παρόμοια ονόματα και συμπτώματα, επομένως συχνά μπερδεύονται. Αυτή η σύγχυση μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στην αυτο -μεσολάβηση, αφού αυτό που βοηθά με την οστεοαρθρίτιδα με αρθρίτιδα μπορεί να βλάψει.
Και οι δύο ασθένειες είναι σοβαρές, οδηγούν σε αναπηρία, έτσι ώστε η θεραπεία των αρθρώσεων να πραγματοποιείται από ειδικό.
Ποια είναι η φύση αυτών των ασθενειών;
Η διαφορά μεταξύ οστεοαρθρίτιδας και αρθρίτιδας είναι ήδη σαφής κάτω από τα ονόματά τους. Το επίθημα "IT" στο όνομα της νόσου δείχνει τη φλεγμονώδη φύση της νόσου και "OZ" - την παρουσία παθολογικών αλλαγών στους ιστούς.
Κατά συνέπεια, η αρθρίτιδα είναι φλεγμονή του αρθρώματος ιστού, η οποία μπορεί να προκληθεί από διαφορετικές αιτίες. Και η οστεοαρθρίτιδα είναι εκφυλιστικές μεταβολές στον αρθρικό χόνδρο που αναπτύσσονται μετά από τραυματισμό ή από την επίδραση των παραγόντων που σχετίζονται με την ηλικία. Θα μάθουμε λεπτομερέστερα ποια είναι η αρθρίτιδα και η αρθρίωση.
Αρθογραφία - Τι είναι αυτό;
Οι αρθρωμένες επιφάνειες των οστών καλύπτονται με ομαλό ιστό χόνδρου και συνεχώς γλιστρούν με αρθρικό υγρό για ελαφριά ολίσθηση. Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από παθολογικές διεργασίες, πράγμα που σημαίνει ότι η επιφάνεια του χόνδρου χάνει ομαλότητα, εξακριβώνεται και εξευγενίζεται.
Για το λόγο αυτό, γρατζουνίζουν ο ένας τον άλλον κατά τη διάρκεια της τριβής των επιφανειών του χόνδρου ζευγαρώματος, με εκφυλιστικές διεργασίες επιδεινώθηκαν στην πλήρη καταστροφή του χόνδρου. Η ανάπτυξη εμφανίζεται κατά μήκος των άκρων των οστεοφυτών που αιχμαλωτίζουν την κινητικότητα της άρθρωσης.
Κατά την έγκαιρη ανίχνευση της οστεοαρθρίτιδας, η διαδικασία καταστροφής του χόνδρου μπορεί να επιβραδυνθεί με σύγχρονες μεθόδους θεραπείας και πρόληψης για δεκαετίες. Τελικά, ωστόσο, η αρθρίωση συνήθως οδηγεί στην πλήρη καταστροφή του χόνδρου και της ακινητοποίησης της πληγείσας άρθρωσης.
Ο μόνος τρόπος για να επιστρέψετε στη χαμένη λειτουργικότητα είναι η λειτουργία για την αντικατάσταση της άρθρωσης με τεχνητή ενδοπροστασία.
Αρθρίτιδα - Τι είναι αυτό;
Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονή των αρθρώσεων. Είναι γνωστό ότι η φλεγμονώδη διαδικασία δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον αγώνα των κυττάρων ανοσοποιητικού αίματος (λευκοκύτταρα) με ξένους σχηματισμούς στο σώμα. Τις περισσότερες φορές, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος κρέμονται από μια λοίμωξη που έχει πέσει.
Αντί αυτού του αγώνα, συμβαίνει φλεγμονή, η οποία χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα, αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας, πόνου και πρήξιμο. Τα λευκοκύτταρα που πέθαναν κατά τη διάρκεια της προστασίας του σώματος δεν είναι τίποτα περισσότερο από πύον, τα οποία συχνά σχηματίζονται στη φλεγμονώδη διαδικασία.
Η αρθρίτιδα μπορεί να έχει διαφορετική φύση. Μερικές φορές συμβαίνει όταν μια λοίμωξη εισέρχεται στην αρθρική κοιλότητα. Τέτοιοι τύποι αρθρίτιδας είναι καλοί για τη θεραπεία αντιβιοτικών και συχνά υπάρχουν χωρίς συνέπειες.
Άλλοι τύποι αυτής της νόσου είναι χειρότεροι για τη θεραπεία και συνήθως οδηγούν σε αναπηρίες. Συγκεκριμένα, είναι η ρευματοειδή αρθρίτιδα - μια αυτοάνοση ασθένεια στην οποία τα ανοσοκύτταρα χάνουν τα ορόσημα τους και αγωνίζονται ενάντια στον ιστό του δικού τους σώματος.
Η Gothric αρθρίτιδα εμφανίζεται σε ηλικιωμένους λόγω παραβίασης του μεταβολισμού και των καταθέσεων στις αρθρώσεις των αλάτων.
Ψωριασική αρθρίτιδα, η οποία εμφανίζεται σε περίπου 10% των ασθενών με ψωρίαση και πολλούς άλλους τύπους αυτής της επικίνδυνης ασθένειας.
Υπάρχει σχέση μεταξύ αυτών των ασθενειών;
Η αποσυναρμολόγηση του τρόπου με τον οποίο η αρθρίωση διαφέρει από την οστεοαρθρίτιδα, μπορεί κανείς να αναφέρει μόνο ότι αυτές οι ασθένειες συχνά συνοδεύουν ο ένας τον άλλον. Για παράδειγμα, με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ο αρθρικός ιστός υποβάλλεται σε εκφυλιστικές αλλαγές που είναι χαρακτηριστικές της οστεοαρθρίτιδας. Με την πάροδο του χρόνου, οι αρθρώσεις που επηρεάζονται από τη ρευματοειδή αρθρίτιδα παραμορφώνονται και χάνουν τις λειτουργίες τους όπως η οστεοαρθρίτιδα.
Ομοίως, μπορεί να ειπωθεί για την αρθρίτιδα ουρικής αρθρίτιδας. Κρύσταλλοι αιχμηρών αλατιού, οι οποίοι εναποτέθηκαν σε χόνδρο άρθρωσης, αφενός, προκαλούν τη φλεγμονή τους και ξύπνησαν τις επιφάνειες του χόνδρου από την άλλη πλευρά, προκαλώντας την τριβή και τον σταδιακό εκφυλισμό που χαρακτηρίζει την οστεοαρθρίτιδα.
Όπως μπορείτε να δείτε, οι χρόνιες μορφές αρθρίτιδας έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην κατάσταση του αρθρικού χόνδρου και με την πάροδο του χρόνου οδηγούν στην εξέλιξη των διεργασιών που είναι χαρακτηριστικές της αρθρίδας - παραμόρφωσης - και στην απώλεια των λειτουργιών των αρθρώσεων.
Αυτός ο κανόνας λειτουργεί διαφορετικά. Η πορεία της οστεοαρθρίτιδας είναι σπάνια εντελώς χωρίς να συνοδεύεται από αρθρίτιδα. Εάν οι επιφάνειες του αρθρικού χόνδρου, οι οποίες τις καταστρέφουν λόγω εκφυλιστικών διεργασιών, καταστρέφουν τις μεταξύ τους, συμβαίνουν πάνω τους, ο χόνδρος μπορεί να εγκαταλειφθεί. Αυτό προκαλεί φλεγμονώδεις διεργασίες και γνωρίζουμε ήδη ότι η φλεγμονή στις αρθρώσεις της αρθρίτιδας είναι.
Αυτό σημαίνει ότι η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται με περιοδικές παροξύνσεις, οι οποίες συχνά συνοδεύονται από συγχωνευμένη αρθρίτιδα.
Λόγω του γεγονότος ότι αυτές οι δύο ασθένειες είναι τόσο συνδεδεμένες, είναι μερικές φορές δύσκολο να κατανοηθεί: αρθρίτιδα και αρθρίωση Ποια είναι η διαφορά. Για να λάβετε μια απόφαση, πρέπει να δείτε τη βασική αιτία της νόσου, ποια είναι η παθολογική διαδικασία. Εάν η ώθηση της νόσου έχει καταστεί εκφυλιστικές μεταβολές στον χόνδρο, τότε αυτή είναι η αρθρίωση και εάν η αιτία της φλεγμονής που προκαλείται από λοιμώξεις είναι προβλήματα με ορμονικό υπόβαθρο, ανοσία ή μεταβολισμό, αυτή είναι η αρθρίτιδα.
Ποιες είναι οι αιτίες αυτών των παθολογιών;
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική-διπυροφική αλλαγή στον χόνδρο που αναπτύσσεται για λόγους:
- Ανεπαρκής διατροφή ιστών.
- Τραυματική φύση.
Η έλλειψη διατροφής οφείλεται συνήθως σε αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα. Ως εκ τούτου, η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται συχνά σε ανθρώπους άνω των 50 έως 60 ετών. Σε αυτή την ηλικία, η αναγέννηση των ιστών επιβραδύνεται, εμφανίζονται παραβιάσεις των μεταβολικών διεργασιών, γεγονός που οδηγεί σε προβλήματα με τις αρθρώσεις σε πολλά προβλήματα.
Η τραυματική αρθρίωση μπορεί να αναπτυχθεί σε νεότερη ηλικία. Η αιτία του είναι έμφυτη και αποκτηθείσα ελαττώματα στον αρθρικό χόνδρο που παραβιάζουν την επιφάνεια του χόνδρου ζευγαρώματος, ο οποίος προκαλεί την περαιτέρω καταστροφή του.
Οι αιτίες της τραυματικής αρθρθείας μπορούν:
- Συγγενή ελαττώματα του αρθρικού χόνδρου.
- Έλαβε τραυματισμούς ·
- Χειρουργικές επεμβάσεις στις αρθρώσεις ·
- Ένα μεγάλο πλεόνασμα σωματικού βάρους.
Σε αντίθεση με την αρθρίωση, η αρθρίτιδα μπορεί να βρεθεί πιο συχνά στους νέους, εκτός από την ουρική αρθρίτιδα. Οι λόγοι του είναι:
- Γενετική προδιάθεση για αυτοάνοσες και συστηματικές ασθένειες.
- Λοιμώξεις.
- Ορμονικές διαταραχές.
Ποια είναι η ομοιότητα και η διαφορά στα συμπτώματα;
Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από μια σταδιακή, αργή αύξηση των συμπτωμάτων. Το αρχικό στάδιο της νόσου μπορεί να διαρκέσει χρόνια χωρίς να εμφανίζεται. Μπορεί να γίνει αισθητή τραγανά στις αρθρώσεις, ο κανονικός πόνος που συμβαίνει με φορτίο πάνω από το συνηθισμένο.
Τις περισσότερες φορές, ο γιατρός απευθύνεται όταν η ασθένεια έχει ήδη φτάσει στο στάδιο II. Χαρακτηριστικά συμπτώματα αρθρώσεως:
- Ο πόνος των αρθρώσεων κάτω από το φορτίο, υποχωρεί ειρηνικά.
- Κάντε κλικ κατά τη μετακίνηση του προβλήματος.
- Η πρωινή δυσκαμψία εάν μετά από να ξυπνήσετε για την κανονική λειτουργία της σύνδεσης είναι απαραίτητο να "αναπτύξετε".
- Οι αρθρώσεις των πινέλων, η στάση, η σπονδυλική στήλη, το γόνατο και το ισχίο είναι πιο συνηθισμένες για την οστεοαρθρίτιδα. Σπάνια - ώμος και αστράγαλος.
- Η εμφάνιση του πόνου στον πόνο ηρεμίας υποδεικνύει συνδεδεμένη αρθρίτιδα λόγω της σταθερής μικροτραμίας του χόνδρου.
- Στα μεταγενέστερα στάδια υπάρχει μια προοδευτική μείωση του εύρους των κινήσεων μέχρι την ακινητοποίηση της άρθρωσης της άρθρωσης ή αντίστροφα την εμφάνιση της "αποσύνθεσης" αφύσικης κινητικότητας.
Κανένα παράδειγμα οστεοαρθρίτιδας, η αρθρίτιδα αρχίζει με έντονα συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά των φλεγμονωδών διεργασιών:
- Ο σοβαρός πόνος στην άρθρωση, ούτε καν να μείνει ειρηνικά, να αισθάνεται παλμούς, να σπάσει.
- Νυχτερινός πόνος που δεν επιτρέπουν να κοιμηθούν.
- Κοκκινομάλλα, οίδημα στη ζώνη ήττας.
- Υψηλή θερμοκρασία στη σκηνή της φλεγμονής, συχνά αύξηση της θερμοκρασίας ολόκληρου του σώματος.
- Οι μικρές αρθρώσεις είναι πιο ευαίσθητες σε αρθρίτιδα - καρπούς, δάχτυλα, μερικές φορές αστραγάλους, γόνατα.
- Αρκετές αρθρώσεις (πολυαρθρίτιδα) συχνά επηρεάζονται ταυτόχρονα.
- Η αρθρίτιδα συχνά γίνεται μια επιπλοκή των ασθενειών που προκαλούνται από βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις.
Τα υπόλοιπα συμπτώματα αρθρίτιδας ποικίλλουν ανάλογα με το είδος, των οποίων υπάρχουν πολλά. Πολλοί τύποι αρθρίτιδας είναι σοβαρές ασθένειες που επηρεάζουν άλλα συστήματα σώματος εκτός από τις αρθρώσεις.
Διάγνωση
Για τον γιατρό, η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας λόγω της κλινικής εικόνας είναι προφανής. Προκειμένου να διαγνώσει την αρθρίωση και να καθιερωθεί το στάδιο της, είναι συχνά αρκετό να γίνει μια δέσμη Χ της προβληματικής άρθρωσης σε δύο προβολές. Η εικόνα δείχνει την τιμή του χάσματος των αρθρώσεων, την παρουσία ή την έλλειψη ανάπτυξης των οστών - οστεοφυτά, τον βαθμό σχηματισμού των οστών.
Η διάγνωση της αρθρίτιδας απαιτεί περισσότερες μελέτες, διότι είναι απαραίτητο για την επιτυχή θεραπεία να προσδιοριστεί ένα είδος παθολογίας - είτε μια συστηματική ασθένεια είναι ένα σύστημα, ανεξάρτητα από το αν η φλεγμονή προκαλείται από μόλυνση ή επιδείνωση της οστεοαρθρίτιδας.
Προκειμένου να δημιουργηθεί μια ακριβής διάγνωση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σύγχρονες διαγνωστικές μεθόδους όπως υπερηχογράφημα, CT, MRI, αρθροσκόπηση και κοινή διάτρηση για την εξέταση του αρθρικού υγρού. Μια εξέταση αίματος για τη ρευματό έχει μεγάλη σημασία στη διάγνωση της αρθρίτιδας.
Ομοιότητα και διαφορά στη θεραπεία
Η θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως έχει περισσότερες διαφορές από τις ομοιότητες. Σχεδόν μόνο αυτό που συνδυάζει είναι η χρήση μη -υσιδικών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (NSAID) για την απομάκρυνση του πόνου και της φλεγμονής. Ανάλογα με τη διάγνωση και την κατάσταση του ασθενούς, αυτά τα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τοπική χρήση προφορικά ή με τη μορφή ενέσεων, συμπεριλαμβανομένης της κοιλότητας της κοιλιάς.
Με την αναποτελεσματικότητα της θεραπείας των ΜΣΑΦ, χρησιμοποιούνται ορμονικά φάρμακα - κορτικοστεροειδή με ισχυρές παρενέργειες, έτσι ώστε να συνταγογραφούνται μόνο σε ακραίες περιπτώσεις.
Διαφορετικά, η θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως ποικίλλει. Κάθε τύπος αρθρίτιδας έχει το δικό του σχήμα θεραπείας που λαμβάνει υπόψη τον τύπο της νόσου. Στη θεραπεία κάθε τύπου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιβιοτικά, ορμονικά, ανοσοβιολογικά φάρμακα και πολλά άλλα ειδικά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των φυσιοθεραπευτικών, εκτός από τα ΜΣΑΦ.
Ο κύριος στόχος της θεραπείας της αρθρίτιδας είναι η ανακούφιση της φλεγμονής, η θεραπεία των συνοδευτικών ασθενειών και η εξασφάλιση μιας μακράς περιόδου ύφεσης. Οι χειρουργικές επεμβάσεις εμφανίζονται σε περίπτωση σοβαρής βλάβης στις αρθρώσεις.
Κατά τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, το κύριο καθήκον είναι η επιβράδυνση των παθολογικών διεργασιών καταστροφής του αρθρικού χόνδρου. Οι χονδροπροστατευτές χρησιμοποιούνται ενεργά για αυτό το φάρμακο που συμβάλλει στην αναγέννηση του αρθρικού χόνδρου καθώς και των βιταμινών και των ορυκτών. Στο στάδιο της ύφεσης, οι ασθενείς εμφανίζονται φυσιοθεραπευτικές μεθόδους, ασκήσεις φυσιοθεραπείας.
Τα μέτρα πρόληψης έχουν μεγάλη σημασία:
- Κανονικοποίηση του βάρους.
- Πραγματική πλήρη διατροφή.
- Απόρριψη κακών συνηθειών.
- Απόρριψη της υπερφόρτωσης των αρθρώσεων πόνου.
- Την υλοποιήσιμη κινητική δραστηριότητα.
Μετά την επίτευξη σοβαρών σταδίων της αρθρούς λόγω της ακινησίας της άρθρωσης ή της αντίστροφης αφύσικης κινητικότητας, η λειτουργικότητα του άκρου μπορεί να χαθεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο ασθενής θα βοηθήσει να επιστρέψει σε μια πλήρη διάρκεια ζωής της ζωής, προκειμένου να αντικαταστήσει την κατεστραμμένη άρθρωση με ενδοπροστασία.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν θεραπευτικά δραστικά συστατικά που να μπορούν να αποκαταστήσουν τις αρθρώσεις που καταστράφηκαν από την αρθρίωση και την αρθρίτιδα. Είναι δυνατόν να τεντώσετε μόνο αυτή την παθολογική διαδικασία όσο το δυνατόν περισσότερο και να χρησιμοποιήσετε χειρουργικές επεμβάσεις μετά την αποτυχία της άρθρωσης. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να μην καθυστερήσετε την επίσκεψη στο γιατρό και να καθορίσετε τα πρώτα σημάδια αυτών των ασθενειών.
Όπως μπορείτε να δείτε, η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας καθορίζει τις διαφορές στη θεραπεία σας. Η θεραπεία της αρθρίτιδας επικεντρώνεται στην εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας και στη θεραπεία ταυτόχρονων ασθενειών καθώς και στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, στην ανακούφιση του πόνου και στην πρόληψη των αρθρώσεων στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας.
Σε αυτό το πλαίσιο, γίνεται σαφές πώς κάποιος αναφέρεται στη θέρμανση των αρθρώσεων σε αυτές τις ασθένειες. Η θέρμανση της περιοχής προβλημάτων βοηθά στην ενεργοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος σε κοντινούς ιστούς.
Σε εκφυλιστικές διπλικές διεργασίες στον ιστό χόνδρου, η ροή του αίματος βελτιώνει την άρθρωση του οξυγόνου και των θρεπτικών ουσιών και επιταχύνει τις μεταβολικές διεργασίες. Αυτό συμβάλλει στη βελτίωση της κοινής αναγέννησης ιστών. Η θέρμανση των αρθρώσεων είναι χρήσιμη για την οστεοαρθρίτιδα.
Τα μαξιλάρια θέρμανσης και η συγκέντρωση θέρμανσης για αρθρίτιδα έχουν εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα. Η θερμοκρασία έχει ήδη αυξηθεί στη ζώνη της φλεγμονώδους διαδικασίας. Η θέρμανση σφίγγει μόνο τη φλεγμονώδη διαδικασία και προάγει την εξάπλωση της λοίμωξης έξω από την άρθρωση. Ως εκ τούτου, η θέρμανση του πόνου με μαξιλάρια θέρμανσης, συμπιέσεις και μπάνια απαγορεύεται αυστηρά στην αρθρίτιδα.
Δίπλωμα
Πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται για: τι είναι χειρότερο από την αρθρίτιδα ή την αρθρίτιδα. Αυτή η ερώτηση μπορεί να φαίνεται περίεργη επειδή είναι αδύνατο να επιλέξετε μια ευκολότερη ασθένεια. Και οι δύο ασθένειες σχετίζονται με έντονο πόνο και περιορισμούς στην κινητική δραστηριότητα. Η αρθρίωση και πολλοί τύποι αρθρίτιδας οδηγούν σε αναπηρίες.
Ωστόσο, εάν μόνο οι αρθρώσεις επηρεάζονται από την αρθρέωση, για παράδειγμα, για παράδειγμα, η ρευματοειδή αρθρίτιδα όχι μόνο οι αρθρώσεις, αλλά σχεδόν όλα τα συστήματα καρδιαγγειακών, νευρικών, αναπνευστικών οδών, νεφρών, δερμάτων, αιμοποιητικών, οργάνων.
Με μία από αυτές τις ασθένειες, είναι σημαντικό να τις αναγνωρίσουμε στις αρχικές φάσεις και να ξεκινήσουμε τη θεραπεία το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου να επιβραδυνθεί η εξέλιξη αυτών των παθολογιών, ενώ η ζημιά που προκαλούνται από τις αρθρώσεις δεν είναι πολύ μεγάλη.